ഉണ്ണായി വാര്യർ
പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഉണ്ണായി വാര്യർ ആട്ടക്കഥാ സാഹിത്യത്തിലെ അതികായരിലൊരാളാണ്. സംസ്കൃതത്തിലും മലയാളത്തിലും അഗാധമായ പാണ്ഡിത്യമുണ്ടായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളിൽ ഈ ഭാഷകളുടെ സമന്വയം കാണാം. കാളിദാസ കൃതികളോട് കിടപിടിക്കുന്ന ശൈലിയും വർണ്ണനകളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രത്യേകതകളാണ്. നളചരിതം ആട്ടക്കഥ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ചതും പ്രശസ്തവുമായ കൃതിയാണ്.
"സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ചിറകുകൾ" എന്ന പാഠഭാഗം ഉണ്ണായി വാര്യരുടെ പ്രശസ്തമായ നളചരിതം ആട്ടക്കഥ - ഒന്നാം ദിവസത്തിൽ നിന്നുള്ളതാണ്. വിദർഭ രാജാവായ ഭീമന്റെ പുത്രി ദമയന്തിയും നിഷധരാജാവായ നളനും തമ്മിലുള്ള പ്രണയബന്ധത്തിന്റെ തുടക്കവും അതിനിടയിൽ സംഭവിക്കുന്ന ഒരു നിർണ്ണായക മുഹൂർത്തവുമാണ് ഈ ഭാഗത്ത് ആവിഷ്കരിക്കുന്നത്.
നാരദ മഹർഷിയിൽ നിന്ന് ദമയന്തിയുടെ ഗുണഗണങ്ങളെക്കുറിച്ച് കേട്ടറിഞ്ഞ നളൻ അവളിൽ അനുരക്തനാകുന്നു. പ്രണയവിവശനായ നളൻ ഉദ്യാനത്തിൽ ഉലാത്തുമ്പോൾ, സ്വർണ്ണവർണ്ണമുള്ള ഒരു അരയന്നത്തെ കാണുകയും അതിനെ പിടികൂടാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് പാഠസന്ദർഭം.
അരയന്നത്തിന്റെ ചിറകുകൾ അതിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ് . നളൻ അരയന്നത്തെ പിടികൂടുമ്പോൾ അതിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം നഷ്ടപ്പെടുന്നു, പിന്നീട് അത് തിരികെ നൽകപ്പെടുമ്പോൾ സ്വാതന്ത്ര്യം വീണ്ടെടുക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് പറയുന്ന ഈ പാഠത്തിന് സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ചിറകുകൾ എന്ന ശീർഷകം ഏറെ അനുയോജ്യമാണ്. കേവലം ഒരു ഹംസത്തിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം മാത്രമല്ല, ഏതൊരു ജീവിക്കും സ്വാഭാവികമായി ലഭിക്കേണ്ട സ്വാതന്ത്ര്യം എന്ന മഹത്തായ ആശയത്തെ ഈ ശീർഷകം ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
പ്രധാന ഭാഗങ്ങളും അവയുടെ വ്യാഖ്യാനവും
👉 അനക്കം കൂടാതേ നരവരനണഞ്ഞാശു...
ഈ വരികളിൽ നളൻ, അനങ്ങാതെ കിടക്കുന്ന സ്വർണ്ണവർണ്ണമുള്ള അരയന്നത്തെ ആകാംഷയോടെയും സന്തോഷത്തോടെയും പിടികൂടുന്ന രംഗം വിവരിക്കുന്നു.
അരയന്നത്തെ പിടികൂടിയപ്പോൾ, അത് വലിയ ദുഃഖത്തോടെ അതിഭയങ്കരമായി കരയാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഇവിടെ "കനക്കും ശോകം പൂണ്ടവനഥ രുരോദാതികരണം" എന്ന പ്രയോഗം അരയന്നത്തിന്റെ തീവ്രമായ വേദനയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
👉 ശിവശിവ! എന്തു ചെയ് ഞാൻ! എന്നെ ച്ചതിച്ചു കൊല്ലുന്നിതു രാജേന്ദ്രൻ...
അരയന്നത്തിന്റെ ആത്മഗതമാണിത്. തന്നെ പിടികൂടിയ രാജാവിനെ (നളനെ) അത് ശപിക്കുകയും തന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ വിവരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
👉 താൻ ഇല്ലാതെയായാൽ നിരാലംബരായ (ആശ്രയമില്ലാത്ത) തന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചുള്ള അരയന്നത്തിന്റെ വേവലാതി ഈ വരികളിൽ വ്യക്തമാണ്.
👉 'ശിവശിവ' പോലുള്ള പ്രയോഗങ്ങൾ ഹംസത്തിന്റെ മാനസികവ്യഥയെ തീവ്രമാക്കുന്നു.
👉 ജനകൻ മരിച്ചുപോയി, തനയൻ ഞാനൊരുത്തനെൻ. ജനനി തന്റെ ദശയിങ്ങനെ: അപി ച മമ്മ ദയിതാ കളിയല്ലനതിചിരസൂതാ പ്രാണൻ കളയുമതിവിധുരാ: എന്നാൽ കുലമിതഖിലവുമറുതി വന്നിതു. (ശിവശിവ!)"
അരയന്നം തന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ ദുരവസ്ഥ കൂടുതൽ വ്യക്തമാക്കുന്നു. അച്ഛൻ മരിച്ചുപോയെന്നും താൻ മാത്രമാണ് ഏക ആശ്രയമെന്നും അത് പറയുന്നു.തന്റെ അമ്മയുടെ ദയനീയവസ്ഥയും, അടുത്തിടെ മാത്രം പ്രസവിച്ച ഭാര്യയുടെ ദുഃഖവും അത് എടുത്തുപറയുന്നു. തന്നെ കൊന്നാൽ തന്റെ കുലം അഖിലവും (വംശം മുഴുവൻ) ഇല്ലാതാകുമെന്ന് അത് വിലപിക്കുന്നു. ഇത് അരയന്നത്തിന്റെ കുടുംബത്തോടുള്ള സ്നേഹത്തെയും ഉത്തരവാദിത്തബോധത്തെയും എടുത്തു കാണിക്കുന്നു.
👉 ചെറുതും പിഴചെയ്യാതോരെന്നെക്കൊന്നാൽ ബഹു. ദുരിതമുണ്ടു തവ ഭൂപതേ! മനസി രുചിജനകം എന്റെ ചിറകു മണികനകം ഇതുകൊ-ണ്ടാകാ നീ ധനികൻ! അയ്യോ! ഗുണവുമനവധി ദോഷമായിതു. (ശിവശിവ)
താൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത നിരപരാധിയാണെന്ന് അരയന്നം പറയുന്നു. തന്നെ കൊന്നാൽ രാജാവിന് വലിയ ദുരിതങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു.
👉 തന്റെ സ്വർണ്ണവർണ്ണമുള്ള ചിറകുകൾ രാജാവിന് ധനം നൽകുമെന്ന് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഈ ഗുണം തന്നെ ദോഷമായി മാറിയല്ലോ എന്ന് അത് സങ്കടപ്പെടുന്നു. ഇവിടെ, സൗന്ദര്യവും സമ്പത്തും ചിലപ്പോൾ വിനാശകാരിയായി മാറാമെന്ന ഒരു സൂചനയുണ്ട്.
👉 അറിക ഹംസമേ, അരുതു പരിദേവിതം: വിരസഭാവമില്ലാ നിന്നിൽ മേ ദേഹമനുപമിതം കാണ്മാൻ മോഹഭരമുദിതം, നിങ്കൽ സ്നേഹമേ വിഹിതം: ന മയാ ദ്രോഹ,മിതുപൊഴുതമരഖഗവര, ഗുണനിധേ, ഖേദമരുതൂ തേ, പറന്നിച്ചയൊത്തവഴി ഗച്ച നീ.
അരയന്നത്തിന്റെ ദുഃഖം കണ്ട നളന്റെ മനം മാറുന്ന ഭാഗമാണിത്.
നളൻ അരയന്നത്തോട് ദുഃഖിക്കരുതെന്ന് പറയുന്നു. അരയന്നത്തിന്റെ അനുപമമായ (തുല്യതയില്ലാത്ത) സൗന്ദര്യം കണ്ടപ്പോൾ തോന്നിയ അതിയായ ആഗ്രഹമാണ് അതിനെ പിടികൂടാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചതെന്നും, തനിക്ക് ദ്രോഹിക്കണമെന്ന ഉദ്ദേശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നും നളൻ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
അവസാനം, ഖേദമില്ലാതെ, ഇഷ്ടമുള്ള വഴിയേ പറന്നുപോകാൻ നളൻ അരയന്നത്തിന് സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകുന്നു. ഈ ഭാഗം നളന്റെ സന്മനസ്സും ദയയും വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
അരയന്നത്തിന്റെ വിലാപവും ഒടുവിൽ നളൻ അതിനു നൽകുന്ന മോചനവും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മൂല്യത്തെ എടുത്തു കാണിക്കുന്നു. ജീവജാലങ്ങളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം മാനിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം ഈ ഭാഗം ഊന്നിപ്പറയുന്നു.
👉 അരയന്നത്തിന്റെ ദുരിതം കണ്ടപ്പോൾ നളനുണ്ടാകുന്ന മനംമാറ്റം അവന്റെ സഹാനുഭൂതിയുള്ള സ്വഭാവത്തെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. സഹാനുഭൂതിയും ദയയും ഒരു നല്ല ഭരണാധികാരിക്ക് വേണ്ട ഗുണങ്ങളിലൊന്നാണ്.
👉 ദമയന്തിയിലുള്ള പ്രണയത്തിന്റെ ആഴം നളന്റെ പ്രവൃത്തികളെ സ്വാധീനിക്കുന്നു. അരയന്നത്തെ പിടികൂടാൻ നളനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത് അവന്റെ പ്രണയപരവശതയാണ്.
👉 തെറ്റ് ചെയ്താൽ ദുരിതം അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് അരയന്നം നളനെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നത് ഒരു കർമ്മഫല സൂചന നൽകുന്നു.
👉 ഹംസത്തിന്റെ വിലാപം നളന്റെ കഠിനമായ മനസ്സിനെ മാറ്റുകയും അവനിൽ യയും മനുഷ്യത്വവും ഉണർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
👉 നളന് ഹംസത്തോടു തോന്നിയ ആകർഷണം നിഷ്കളങ്കമായിരുന്നെങ്കിലും, അത് ഹംസത്തിന് ദുരിതമായി മാറി. ആഗ്രഹങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ മറ്റുള്ളവർക്ക് ദോഷകരമായി ഭവിക്കാം എന്ന ചിന്ത ഇവിടെയുണ്ട്.
👉 കുടുംബബന്ധങ്ങളുടെ ആഴം ഹംസത്തിലൂടെ വെളിപ്പെടുത്തുകയാണ് കവി , കുടുംബത്തോടുള്ള സ്നേഹവും ഉത്തരവാദിത്തബോധവും ഈ ഭാഗത്ത് ഹൃദയസ്പർശിയായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു
👉 ഒരു രാജാവിന്റെ ദയ സാധാരണ ജനങ്ങൾക്കും ജീവജാലങ്ങൾക്കും എങ്ങനെയെല്ലാം ആശ്വാസമാകുന്നു എന്നും ഈ ആട്ടക്കഥ പരോക്ഷമായി പറയുന്നു
ഭാഷാപരമായ പ്രത്യേകതകൾ
💬ഉണ്ണായി വാര്യരുടെ ആട്ടക്കഥാ ശൈലിയുടെ പ്രത്യേകതകളായ മണിപ്രവാള ശൈലി (സംസ്കൃതവും മലയാളവും കലർന്നത്) ഈ ഭാഗത്ത് വ്യക്തമാണ്. (ഉദാ: 'അനർഘസ്വർണ്ണാഭം', 'പരിവൃഢം', 'രുരോദാതികരണം', 'പരിദേവിതം').
💬 നാടകീയതയും വൈകാരികതയും നിറഞ്ഞ പദപ്രയോഗങ്ങൾ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മാനസികാവസ്ഥ വ്യക്തമാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.
💬 കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വികാരങ്ങളെ വ്യക്തമാക്കുന്നതിന് ശക്തമായ പദപ്രയോഗങ്ങളും നാടകീയ ശൈലിയും ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു.
💬ആട്ടക്കഥാ ശൈലി: പാട്ട്, പദം, ശ്ലോകം എന്നിവയുടെ ഒരു സങ്കലനമാണ് ഈ പാഠഭാഗം. കഥകളി അവതരണത്തിന് അനുയോജ്യമായ രീതിയിലുള്ള രചനയാണിത്.
💬മണിപ്രവാള ശൈലി: സംസ്കൃത പദങ്ങളും മലയാള പദങ്ങളും ഇടകലർത്തിയുള്ള ശൈലിഷണങ്ങളിലൂടെയും ആത്മഗതങ്ങളിലൂടെയും (ഹംസത്തിന്റെ വിലാപം) നാടകീയത നിലനിർത്തുന്നു.
💬വർണ്ണനാ വൈഭവം: ഹംസത്തിന്റെ സൗന്ദര്യവും (സ്വർണ്ണവർണ്ണം) അതിന്റെ ദുഃഖവും അതിമനോഹരമായി വർണ്ണിച്ചിരിക്കുന്നു.
💬സംഗീതാത്മകത: ആട്ടക്കഥയായതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ പാഠഭാഗത്തിലെ വരികൾക്ക് താളവും സംഗീതാത്മകതയുമുണ്ട്.
* ഏതൊരു ജീവിക്കും സ്വാതന്ത്ര്യം അനിവാര്യമാണ്.
* സഹാനുഭൂതിയും ദയയും ജീവിതത്തിൽ പ്രധാനമാണ്.
* ഒരാളുടെ തെറ്റുകൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് തിരുത്താനുള്ള മനസ്സ് ഉണ്ടായിരിക്കണം.
* കുടുംബബന്ധങ്ങൾക്ക് അതീവ പ്രാധാന്യമുണ്ട്.
* സൗന്ദര്യത്തിന്റെ മറുവശം: ഹംസത്തിന്റെ സൗന്ദര്യം അതിന് വിനയായി മാറിയേക്കാമെന്ന തിരിച്ചറിവ്.
* അധികാരത്തിന്റെ ദുരുപയോഗം: രാജാവായ നളന് തോന്നിയ കൗതുകം ഒരു ജീവിയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം ഹനിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. അധികാര സ്ഥാനങ്ങളിലുള്ളവർ തങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തികളിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ പുലർത്തണം എന്ന തിരിച്ചറിവ്.
* മാനസിക പരിവർത്തനം: ഹംസത്തിന്റെ വിലാപം നളന്റെ മാനസികാവസ്ഥയിൽ വലിയ മാറ്റം വരുത്തി. ഒരു സംഭാഷണത്തിന് അല്ലെങ്കിൽ ഒരു നിലവിളിക്ക് പോലും മറ്റൊരാളുടെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ മാറ്റം വരുത്താൻ കഴിയുമെന്ന തിരിച്ചറിവ്.